Deniz'in İlk Telefonu

Deniz'in ilk telefonu Baba'nınkinin "EŞ"i...Siyah, i-phone modeli "oyuncak" bir telefon...

Deniz gördüğünde ilk iş olarak Baba'nın telefonu ile yanyana koydu ve "EŞ" yorumu yaptı...Sonra ise kulağına tutup "Aaaa" diyordu...

Anne dedi: Deniz bundan sonra bu telefon senin, dışarı çıkarken yanına telefonunu almayı unutma olur mu. Herkes yanına telefonunu alıyor dışarı çıkarken, sen de al...
Deniz Anne'yi dikkatle dinledi ve telefonunu salon masasının üzerine, istediğinde uzanıp erişebileceği şekilde masanın köşesine güzelce yerleştirdi...

Sonra elinden hiç düşürmedi.
En çok bastığında ses çıkartan ortadaki yuvarlak düğme ilgisini çekiyordu.
Ona basıp basıp, sonra kulağına tutup "Aaaa" diyordu...

Anne sordu: Deniz telefonun ne kadar çok çalıyor senin, kim arıyor seni?...
Deniz'den gelen yanıt: "Annane" idi...
"Annane" arıyordu Deniz'i...

Akşam yemeği için "Baby Chair"a çıkarken de aldı getirdi telefonunu.
Masanın üzerine koydu.
Çalabilirdi telefonu, salonda bırakmak olmazdı tabii ki...

Saat 21.30'da Anne'nin yanıbaşında, Anne'yi koklayarak "Yeşş" bir uykuya daldığında.
Mutfak masasının üzerinde kitapları duruyordu üst üste...
Ve en üstte de Deniz'in Baba'nınkinin "Eş"i telefonu...

Ve artık...
Tüm bunları düşündükçe...
Anne ve Baba'nın yüzüne bir gülümseme gelip yerleşiyordu...
Tüm bunları düşündükçe, bir gülümseme gelip Anne ve Baba'nın yüzüne "HERZAMAN" yerleşecekti...