Kiconico II ve Kimsenin Mükemmel Olamayacağı...

Ve Deniz artık Kikonico'nun bir kulağının büyük bir kulağının küçük olduğunun farkında,
"Bü", "Bü" ı ıh!!! diyerek farkında olduğunu anlatıyor Anne'ye...
Anne de Deniz'in bunu fark ettiğini görünce Deniz'e açıklıyor:

Herkesin kusurları olabilir
Kikonico'nun bir kulağı büyük, diğer kulağı küçük
İnsanların da böyle olabilir
Bizim öyle değil, Anne'nin öyle değil, Deniz'in öyle değil, "Eş" kulaklarımız
Ama farklı da olabilirdi.
Ya da...
Kimi insan minik burunludur
( Ih! diyerek kendini gösteren Deniz)
Kimi insanın burnu büyüktür
Deniz: "Baba"
Peki burnu büyük diye "Baba"yı sevmeye bilir miyiz biz?
Deniz: ı ıh!
Baba üzülsün mü burnu "Bü" diye
Deniz: ı ıh!
Evet "Baba"nın burnu büyük, ama biz onu çooook seviyoruz. Burnu büyük olsa da çok seviyoruz.
Deniz "Baba"sını çooook seviyor.

Anne'nin burnu nasıl peki?
Deniz: "Bü"
Evet minik burunlu olan "Deniz", "Anne" ve "Baba"nın burdu "Bü"
Ve Deniz "Anne" ve "Baba"yı çooook seviyor
Aynen böyle...