Bugün okul çıkışında, piknik dönüşü serviste uyuya kaldığı ve inmeleri gerektiğinde uyandırıldığı için küçük çaplı bir sinir harbi yaşayan Deniz ile Anne'nin, ortalık sakinleştikten, eve dönüp üzerlerini değiştirip, bu kez akşam üzeri gezmesine çıkarlarken ki dialogları:
Anne: Bence bazen bazı konulara çok sinirleniyorsun, bu kadar sinirli bir insan olmak iyi bir şey değil, bu huyundan aslında vazgeçsen çok güzel olur.
Deniz: Evet ben bazen sinirli bir çocuğum.
Anne: Şöyle hayal edebilirsin. Tüm sinirlerini bir torbanın içine koy, ağzını bağla ve denize at. Bırak gitsin torbanın içinde seni sinirlendiren şeyler...
Deniz: İlginç bir fikir.
Anne: Aynen böyle yap bence. Hepsini bir torbanın içine koy ve denize at. Balıklar yesin o torbanın içindekileri. Tüm sinirlenmelerin kaybolsun böylece.
Deniz: Balıklar mı yesin? Ama o zaman balıklar sinirli olur?
........
Anne: Balıkların her biri minicik bir parçasını yiyecekleri için, onları senin kadar sinirli yapmaz yedikleri bence. Sen en iyisi böyle düşün.
Anne ve Deniz...
Bizim Deniz...
Anne: Bence bazen bazı konulara çok sinirleniyorsun, bu kadar sinirli bir insan olmak iyi bir şey değil, bu huyundan aslında vazgeçsen çok güzel olur.
Deniz: Evet ben bazen sinirli bir çocuğum.
Anne: Şöyle hayal edebilirsin. Tüm sinirlerini bir torbanın içine koy, ağzını bağla ve denize at. Bırak gitsin torbanın içinde seni sinirlendiren şeyler...
Deniz: İlginç bir fikir.
Anne: Aynen böyle yap bence. Hepsini bir torbanın içine koy ve denize at. Balıklar yesin o torbanın içindekileri. Tüm sinirlenmelerin kaybolsun böylece.
Deniz: Balıklar mı yesin? Ama o zaman balıklar sinirli olur?
........
Anne: Balıkların her biri minicik bir parçasını yiyecekleri için, onları senin kadar sinirli yapmaz yedikleri bence. Sen en iyisi böyle düşün.
Anne ve Deniz...
Bizim Deniz...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder