26 Aralık 2015 Cumartesi

Deniz Kitap, Kahve, Çikolata Festivali'nde...

Deniz bugün "Kitap, Kahve, Çikolata Festivali"nde idi...
Anne ve Baba ile birlikte metrobüse bindi...Metrobüs'te "yeşş" bir uykuya daldı...Tam gofret ikramı yapılan standın önünde, Anne eline gofret dilimlerini aldı ve arkasını döndü ki, Deniz uyanmıştı... Tam zamanında idi...

Çikolata ve kitap Deniz'in ilgi alanında idi...Formül Yayıncılık'tan "Tavuklar karanlıkta göremez", İş Kültür Yayınları'ndan "Arkadaşım Pilot", "Elif Kampa Gidiyor", "Mevsimler", "Minicik Kedicik - Kıvırcık Kuzu", "Kent - Çıkartma Kitabı" Deniz'in tercihleri idi...

Baba'nın kitap tercihleri ve Anne'nin Dr. Oetker standı keşfi de oldukça keyifliydi...

Sonrasında Rumeli Caddesi'nde sarı otobüsler, mavi otobüsler, mor otobüsler, iki katlı mavi otobüsler izlenerek geri dönüldü. Deniz'e dönüş yolunda metrobüs'te bir kardeş ince uzun bir kinder çikolata ikram etti. Deniz ona el salladı. O da Deniz'e el salladı...Metrobüs'ün her zaman böyle küçük misafirleri olmuyordu...

24 Aralık 2015 Perşembe

Kandil Simidi...

Akşam yemeği sonrasında Deniz mutfak tezgahında bir şey arıyordu...
Baktı, baktı...
Bir buzdolabı poşetinin içinde bir süredir tüketemedikleri tuzlu kurabiye parçaları vardı...
Onları yemek istediğini söyledi...
Anne şaşırdı. O kurabiyeler bir süredir rafın üzerinde duruyorlardı ancak Deniz hiç onları yemek istememişti. Kalan son parçaları yemek istemesi ilginçti.
Ama Deniz onları yemek istiyordu.
Anne'nin kucağına oturdu.
Tüm kurabiye parçalarını yedi.
Hatta torbada en sonunda kalan susam kırıntılarını da bir kaşık yardımı ile yemek istediğini söyledi.
Anne şaşkındı.
Kalan susam kırıntılarını da, "çok güzelmiş", "boğazıma kaçmıyormuş", "öksürtmedi beni" diyerek afiyetle yedi..
Sonra...
"Başka kurabiye..." deyince Anne Deniz'in biraz daha yemek istemesi üzerine "Ama bu kurabiyelerin en sonu bu idi Deniz, bitti bu kurabiyeler, sonra yine alırız tamam mı" dedi.
Deniz "Bu kurabiyelerden başka var" dedi...
Anne "Gerçekten bitti ama, başka yok bu kurabiyelerden, yarın unutmayalım yine alalım." dedi.
Bittiğini Anne'den duyunca...
Deniz durdu öylece...
Yüz ifadesi bozuldu birden...
Ağlamak ile ağlamamak arasında gitti geldi...
Bir hayal kırıklığı yaşamış olduğu belliydi...
Anne Deniz'in yaşadığı hayal kırıklığının nedenini, kurabiyelerin günlerdir orada duruyor olması ve Deniz'in daha önce hiç yememiş olması sebebiyle anlamakta zorlanıyor olsa da...Deniz belki kendisi de dolaba vs. bir kaç yere bakar ve bittiğini görürse, ağlama hiç başlamadan bu konuyu atlatabilirler diye...Baba'dan buzdolabını açmasını ve Deniz ile birlikte dolapta kurabiye var mıymış, yok muymuş bir bakmalarını rica etti. Belki Deniz istediği her ne ise dolapta bulabilirdi...Bir baksındı.

Baba ile Deniz buzdolabına baktılar...
Deniz'in buzdolabından istediği birşey yoktu...
O sırada annenin aklına, bisküvi vb. kuru yiyecekleri koydukları raf geldi...
Bir de o rafa bakmalarını, varsa o rafta olacağını, yoksa da başka olabilecek bir yer kalmadığını söyleyerek, Baba ile Deniz'in bahsettiği rafa da bakmalarını rica etti.
Deniz ile Baba Anne'nin bahsettiği rafa bakmaya niyetlendiler.
Rafların kapağını açtılar.
Anne de oturduğu yerden kafasını döndürmüş merakla bakıyordu...
Ki...
Aklına raftaki kandil simitleri geldi...
Deniz kandil simitlerinden istiyordu...
"Deniz sen kurabiye diyerek kandil simidi mi istiyorduuuuun" dedi...
Deniz "Evet... demiştim başka var diye" dedi...

Deniz kandil simitlerinin susamsız olanları ile tuzlu kurabiyeleri birbirine karıştırmış...Tuzlu kurabiyeyi aslında kandil simidi niyetine yemişti...
Gündüz de Sevdoş ile kandil simidinden yemiş olduğu için...
"Bu kurabiyelerden başka var" demişti.
Anne evde başka kalmamış olduğunu söyleyince de...
Gündüz bir sürü olan kurabiyelerin neden bitmiş olduğunu düşünerek, gerçekten hayal kırıklığına uğramıştı.
Ama Deniz'in dediği gibi...Evde bu kurabiyelerden başka vardı. Hem de birsürü idi...

İki kutuyu Baba getirmişti.
Bir kutuyu Anneanne ve Dede getirmişti.
Anneanne ve Dede'nin getirdiği kandil simidi kutusunun üzerinde "Denizce" "kule" (Cami Minareleri) yoktu...
Baba'nın getirdiği kandil simitlerinin kutuları üzerinde "kule" (Cami Minareleri) vardı...

Deniz kandil simitlerinin susamsız olanlarını çooook seviyordu.
Susamlı olanlar dökülüyordu...
Susamsız olanlar dökülmüyordu...

Sana Yardım Ettiğini Zannettiğin İnsanlar Olur...



23 Aralık 2015 Çarşamba

Banyo Yapma Sorunsalları...

Deniz son günlerde banyo yapmaya oldukça zor ikna edilebiliyor.
Sevdoş'a "Anne ve baba geldiğinde banyo yapacağım."
Anne'ye "Sevdoş ile birlikteyken banyo yapacağım ya da Baba geldiğinde banyo yapacağım"
Mazeretleri ile en son banyo yapışın üzerinden geçen beşinci, altıncı günde dahi banyo yapmaya ikna edilemeyen Deniz...

Bugün...
Artık en son banyo yapışının üzerinden geçen altı günün sonunda...
Gündüz, "haydi şimdi banyo yap ki, Anne ile Baba geldiğinde birlikte rahat rahat oyun oynarsınız" diyerek kendisini banyo yapmaya ikna etmeye çalışan Sevdoş'a "Geldiklerinde hemen banyomu yaparım, sonrasında da rahat rahat oyun oynarız" mazeretleri sunulmuştu.
Anne eve geldiğinde ise...
Baba henüz eve gelmemiş iken, Anne'ye "Baba geldiginde banyo yapacağım.", "Şimdi oyun oynayalım, ondan sonra yemek, sonra banyo" mazeretleri sunuldu.
Anne'nin "Ama oyundan sonra banyo yapalım, dün de yemekten sonra banyo yapacağına söz vermiştin, geç olunca saat, yemekten sonra banyo yapmak olmuyor." şeklinde ikna çabaları bir işe yaramadı.
Baba eve geldiğinde, Deniz'in yine banyo yapmamış olduğunu görünce "şokkkk" geçirdi.
Anne, Baba ve Deniz artık yemek saatinin gelmiş olması sebebiyle yemek yediler.
Yemekten sonra artık ikna mücadelesi, Anne'nin pes etmiş olması sebebiyle Baba tarafından devam ettirildi.
Deniz'in "Önce üç kere saklambaç, ondan sonra çıkartmaları yapıştıralım, ondan sonra banyo" şeklinde mazeretleri, Anne ve Baba tarafından "Saklambaç oynayalım, ama çıkartmaları banyodan sonra yapıştırırız" açıklamaları ile ekarte edilmeye çalışıldı.
Üç kere saklambaç oynandı.
Baba ile Deniz salondaki koltuğun üzerine saklandılar, üzerlerini örttüler, Anne onları bulmaya çalıştı.
Anne bulduğunda, Deniz "Neden buldun Anne, ben kendim çıkacaktım" diyerek oyunu bazen başa döndürdü.
Anne banyoyu hazırlamaya başladı.
Bu sırada, Deniz bir kaç defa daha saklambaç oynamak, sonra banyo yapmak istiyordu.
Anne'nin aklında Deniz bebekken kullandığı, yüzünün ıslanmasını engelleyecek yeşil tas ve termometre geldi.
"Aaaa Deniz sen bunları hiç görmemiştin, onları bir sana göstereyim" deyince...
Deniz sonunda ikna oldu.
Koşarak banyoya girdi...

Nihayet...
 

22 Aralık 2015 Salı

Ben Kuzu Etini Sevmiyorum...

Anne akşam yemeğini hazırladı.
Deniz ve baba'yı çağırdı.
Haydi gelin yemek hazır dedi.
Deniz'e de : "Bak bu kez küçük küçük etlerden yaptım Deniz" dedi.
Deniz: Niye? Ben küçük küçük etleri sevmiyoruuuum. Kuzu eti o. Yağlı o. Ben kuzu eti sevmiyorum. Ben dana etini seviyorum. Kuzu eti yemem. Benim etimden niye pişirmedin. Benim etimden pişir.

Anne isteği üzerine Deniz'e de kendi etinden pişirdikten sonra;
Anne, baba ve Deniz yemekteler.
Anne: İstersen yağsız et parçalarından baba seçip sana versin, kendi etinin yanında kuzu etinin de tadına bak. Belki seversin.
Deniz: Olur.

Baba'nın seçip verdiği eti de, kendi etinin yanında tadan Deniz: Hımmm güzelmiş. Bir tane daha yağsız...Bir tane daha yağsız et ver...

21 Aralık 2015 Pazartesi

"Benim Uykum Yok"

Deniz son günlerde "Uykusuz"
Dün sabah saat 8.30'da uyanmış olmasına rağmen, gece saat 11.00'de anne tarafından yatağına konulduğunda, "Ama benim uykum yok" diyordu...

Bugün de gündüz uyumamıştı.
Anne eve geldiğinde ilk iş Deniz'e sordu...
"Acıktın mı, hadi yemeğini ısıtayım, birazdan uykun gelebilir belki..."
Deniz "birazdan" dedi. "Benim uykum yok, uyku gelmedi" dedi.

Anne bir süre sonra ısıttı Deniz'in yemeğini.
Bu sırada baba ile kitap okuyan Deniz, salona geçip, salonda uzanınca, baba da aynı soruyu sordu Deniz'e...
"Uykun geldi galiba, haydi yemeğimizi yemek için annenin yanına gidelim."
Deniz yine "Benim uykum yok, uykum gelmedi" dedi.

Uykusu yoktu Deniz'in
Deniz'in hiç uykusu gelir miydi...
Deniz'in uykusu gelmezdi...

Anne baba ve Deniz yemeğe oturduklarında ise Deniz'in etinin bitmesinin ardından, annenin pilav yemek isteyip istemediğine ilişkin konuyu netleştirmek için Deniz'e "doydun  mu" sorusunu sorması Deniz açısından kopma noktası oldu...

Annenin bu sorusunun ardından, "Niye öyle dedin?", "Niye öyle dedin?" diyerek mama sandalyesinde uyuyakaldı.

Uykusu yoktu Deniz'in
Deniz'in hiç uykusu gelir miydi...
Deniz'in uykusu gelmezdi...

...

Bizim Deniz...

16 Aralık 2015 Çarşamba

Doktor Deniz...

Deniz doktor setinin mavi gözlüklerini takıyor ve babayı muayene ediyor...

Baba'ya iyileşmesi için havuçlu şurup, elmalı şurup, salatalıklı şurup, kurabiyeli şurup, kekli şurup, arabalı şurup, lastikli şurup, meraklı minikli şurup yazıyor...

Sonrada koltuğa uzanmasını sağladığı babanın üzerine çıkıyor zıpbıdı, zıpbıdı...

Aaaa diyor anne ve baba, doktor bey ne oldu, güzelce muayene ediyordunuz hastayı, neden bu zıpbıdı, zıpbıdı başladı...

Deniz hiç durmuyor. Bir o sağa, bir sola, atıyor kendini...Zıpbıdı, zıpbıdı devam ediyor...
Zıpbıdı, zıpbıdı...

Bu sırada anne de, Deniz'in farkında olmadan babanın canını yakmasını engellemeye çalışıyor...Bu sırada annenin aklına duruma uygun bir şarkı geliyor...Doğrusu bu şekilde değildi ancak anne, baba ve Deniz bu akşam, hatırladıkları hali ile şarkıyı bu şekilde söylerken çok eğleniyorlar...

Doktor civanım, doktor doktor civanım...
Ne istersen alayım.
Ben sana hayranım...

Doktor civanım, doktor doktor civanım...
Ne istersen alayım.
Ben sana hayranım...

.....

15 Aralık 2015 Salı

Et Yarışı, Pilav Yarışı...

Deniz ve Baba yemekte et yeme yarışı, pilav yeme yarışı yapıyorlar.
Deniz etini yiyor, baba da yemeğini...
Deniz pilavını yiyor, baba da yemeğini...

Ama Deniz hep geçiyor babayı. Baba Deniz'e yetişemiyor. Baba daha kaşığını ağzına götürürken, Deniz hammmm yapıyor etini, pilavını...

Anne diyor ki: "Babanın tabağı ile ağzı arasında bir çukur var galiba, kaşık hiç ağzına ulaşamıyor."
Deniz diyor ki: "Ben öyle olduğunu sanmıyorum."
                         "Bence..."
                         "Bence..."
                         "Şöyle..."
                         "Şimdi şöyle..."
                         "Baba ağzının yerini bulamıyor."
Sonra da diyor ki babaya : "Şimdi sen kazanacaksın..."

Bekliyor babayı. Baba ağzına atıyor yemeğini. Sonrasında Deniz ağzına atıyor yemeğini...
Baba kazanıyor bu kez...
Deniz hep kendisinin kazanmasından hoşlamıyor.
Bazen de baba kazanmalı diye düşünüyor.

Çooo..ook doğru düşünüyor...

13 Aralık 2015 Pazar

Uyku Sorunsalları...

Deniz'in son günlerde, gündüz de uyumamış olmasına karşın, gece uyumamak için yarattığı mazeretler silsilesi...

Deniz: Dişlerimi fırçalamayacağım, çok uykum geldi...
Anne: Hadi uyuyalım o zaman Deniz...
Deniz: Benim uykum yok

Anne: Hadi kitaplarından birisini seçelim, okuyalım.
Deniz: Hareketli Havaalanı, Hareketli Tren...Anne bunlardan başka var mı?
Anne: Hareketli İnşaat da vardı sanırım, ben iş yerindeki kitapçıda bakıp seni ararım, sen de söylersin bana hangisini istediğini...
Deniz: Hareketli İnşaat da gelsin, Hareketli İnşaat gelene kadar bu kitaplar burada kalsın.
Anne: Hadi artık, kitaplarından birisini seçelim okumak için, hangisini seçelim...
Deniz: Traktör Macerası...

Deniz: Su, su, su, su...Su içmek istiyorum...
Anne: Hadi sen suyunu iç gel, bekliyorum burada kitap okumak için...
Deniz: (Pufun üzerindeki Prensli bardağını kontrol eden Deniz) Su bitmiş...
Anne: Ben mutfaktan doldurup getireceğim, beni burada bekle olur mu...
Deniz: Ben de geleceğim...
(Mutfaktalar, anne uğurböcekli bardağa su koymaya niyetlenmiş. Uğurböcekli bardağını görünce, mor kedili, kırmızı arabalı, kırmızı uçaklı, mavi arabalı bardaklarını da hatırlayan ve hepsini yanında götürmek isteyen Deniz)
Deniz: Hepsinden su içeceğim, hepsine biraz su dolduralım.
Anne: Hadi Deniz, bak su da koyduk, bir tanesini de sen taşı elinde, dikkatlice içeriye gidiyoruz artık...
(Odasına döndüğünde tüm bardaklarını pufun üzerine dizen ve hepsinden içen Deniz...)

Bu sırada babayı salonda gördüğü için salona gitmek isteyen Deniz...
Deniz: Baba nerede?
Anne: Salonda, baba da uyumak üzere, hadi Deniz, artık uyku zamanı geldi.
Deniz: Uykum yok ama benim, uyumasam olmaz mı, ben salona gideceğim.
Anne: O zaman sen salona git, ben seni burada bekliyorum.
Deniz: Hadi gel, hadi gel anne, hadi geeeeelllll...

(Deniz salona geçmiş yalnız başına oynuyor. Anne sinir küpü olmamak için mutfağa geçmiş mutfağı toparlıyor. Baba da arka odaya transfer olmuş.)
Deniz: Anne hadi benim uykum geldi.
Anne: Hadi Deniz, artık uyuyalım, çok yoruldun, artık dinlenmen lazım. Bak ben de çok yoruldum, artık kitap okuyamayacağım. Uykum geldi benim de...
Deniz: Tamam kitap okumayalım, benim de uykum geldi...
(Anne Deniz'i yatağına koyar ve iyi geceler diler.)
Deniz: (Kafasını koyduğu gibi geri kaldırır.) Kek yiyeceğim.
Anne: Şimdi kek olur mu Deniz, akşam yemeğimizi güzelce yedik ya...Acıkmamış olmamız gerekli. Hem kek dolapta, soğuktur şimdi...
Deniz: Ama acıktım, kek yiyeceğim. Soğuk mudur şimdi. İçinden verirsen soğuk olmayabilir.
Anne: Ama kek diliminin iç tarafını yemiştin zaten, dış tarafı kalmıştı. Onu önce bitirirsin, ondan sonra dolaptan yeni dilim keseriz.
Deniz: Hayııııııır, içinden yiyeceğim.

En sonunda anneye yeni bir dilim kestirip, yeni kesilen dilim kekin de içini yiyen Deniz...Sinir küpü olmuş bir anne...

Deniz: Anne, yatağıma kek dökülmüş.
Anne: Tabi dökülür Deniz, kek yemenin zamanı değil demiştim, beni dinlemiyorsun ki hiç..

Deniz'in yatağını kontrol eden ve her tarafın kırıntı olmuş olduğunu fark eden, bir kaç dakika içinde çarşafı değiştiren anne...
Anne'nin, ben bu çarşafı silkeleyeceğim, hadi lütfen, uyuyorsun artık, koy başını demesi ile 3 dakika içinde derin uykuya dalan Deniz...

Son günlerdeki uyku sorunsalları...

12 Aralık 2015 Cumartesi

Kaotik Senaryolar 2...

Deniz'in en sevdiği oyun...
"Kaotik Senaryolar"

Bugün oynadığı "Kaotik Senaryolar" oyununda ise...
Uçak havaalanında park etmiş yolcularının gelmesini bekliyor.
Ama turistler uçaklarını havaaalanında bulamıyorlar.
Bir turist bir tarafa gitmeliyiz diyor, diğeri diğer tarafa gitmeliyiz diyor.
En sonunda bir görevliyi buluyorlar.
Ona soruyorlar.
Görevli telefonla uçağın nereden kalkacağını öğrenmeye çalışıyor.
Ama turistler de sormaya başlıyorlar, "niye böyle oldu", "niye böyle oldu" diye...
Uçağını bulamayan başka yolcular da geliyorlar.
Tam on yolcu, görevlinin etrafını sarıyorlar.
Felaket...Havaalanındalar ama uçağı bulamıyorlar.
Herkes birşey söylüyor, ortalık çok karışıyor.
Uçağı kaçıracaklar...Ama uçaklarının nereden kalkacağını öğrenemiyorlar.

Sonra motorsikletli adamlar geliyorlar.
Tam üç tane motorsikletli adam.
Biz bu motorsikletlerle uçağa bineceğiz diyorlar.
Bir tane de değil, tam üç motorsiklet.
Nasıl olacak şimdi...
Nasıl uçağa binecek bu motorsikletli adamlar...

Deniz'in arabasını anne ve baba uçağa bindiriyorlar ama kapatıp bağaja veriyorlar.
Bu motorsikletler şimdi uçağa nasıl sığacaklar...

Hem uçağın yerini bulamıyorlar.
Uçak kalkacak.
Hem de bu motorsikletler uçağa nasıl sığacaklar...

Havaalanında olay çıktı...
...
...
"Kaotik Senaryolar"...

Siyah Mini Cooper Arayışı ve Araba Yüklü Sarı Kamyon...

Anne ve Deniz'in programında bugün yine başbaşa takılmak vardı...
Bugünkü programlarının hedefi ise siyah bir "Mini Cooper" bulmaktı...

Dışarı çıktıklarında, yolda, kaldırımın kenarına park etmiş siyah "Mini Cooper"ı görünce Deniz...Evdeki kırmızı ve yeşil "Mini Cooper" model arabalarını hatırlamış ve bulurlarsa bir de siyahını almalarını istediğini Anne'ye söylemeye başlamıştı...

Anne ve Deniz siyah "Mini Cooper"ı ararlarken, önce Deniz'in evdeki mor ve kırmızı müzikli Volkswagen model arabalarının sarısı ile karşılaştılar. Onu aldılar...İlk seçtikleri arabanın tekerleklerinden birisi eksikmiş. Kasada fark ettiler. Geri döndüler. Tekerlekleri tam olan bir sarı müzikli Volkswagen seçtiler.

Sonra evdeki sarı ve mavi büyük tombik arabaların kırmızı ve turuncusu ile karşılaştılar. Onları da aldılar...Aslında bunlardan sadece turuncusunu alacaklardı. Kasaya giderken Deniz etiketini kopartmış olunca, okutabilmek için etiketli olan bir tanesini alıp getirmek için döndüklerinde, Deniz kırmızı renkte olanını da görmüş ve onu da almak istemişti.

Sonrasında Deniz Siyah "Mini Cooper"ı bulamadan arabasında "yeşşş" bir uykuya daldı.

Deniz uyuduktan sonra, Anne, sadece kısaca bakmak için girdiği bir oyuncakçıda, çok da aramadan kolaylıkla birden siyah "Mini Cooper"ı görünce dayanamadı...Deniz'e siyah "Mini Cooper"ı da aldı...

Böylece günün sonunda Deniz'in Baba'ya göstereceği dört yeni arabası vardı...

O arabaları da, arkadaşlarının yanına, evdeki büyük sarı kamyonunun kasasına koyacaktı.

Deniz evdeki tüm model arabalarını, kocaman sarı kamyonunun kasasına yüklemişti.
Kamyonun şöförü minik adam, kasadaki arabaların çokluğunu görünce kaçmıştı.
Ben bu arabaların hepsini taşıyamam demişti.
Başka minik adam da gelmiyordu.
Kamyon antrede, yolun ortasında öylece kalmıştı...
....
Zaten bir minik adam bu kamyonu götüremezdi.
İki tane koltuk vardı kamyonun ön tarafında.
Ancak iki minik adam götürebilirdi.
Hatta dört minik adam götürebilirdi.
Hatta sekiz...minik adam...


9 Aralık 2015 Çarşamba

Konvoy'dan Çıkan Fun Car...

Deniz bugün anne'ye İdil ile oyunlarını anlatıyor...

Deniz: İdil en çok bu Fun Car'ı seviyor. Bunu alıp salondaki konvoydan çıkartıyor. İtfaiye arabasına dokunmuyor, çekiciye dokunmuyor.  Ama buna dokunuyor. Uçaklara dokunmuyor. Sadece bunun düğmelerine basmak,, müziğini çalmak istiyor.
Anne: Sen söyledin mi İdil'e, bu Fun Car da salondaki konvoyun bir parçası. Bunu buradan alma diye...Eğer salondaki konvoydan çıkmasını istemiyorsan söyleyebilirsin de, İdil bu Fun Car salondaki konvoyun bir parçası, konvoydan çıkarma diyebilirsin de...
Deniz: Söylemedim.
Anne: Evet, demek ki İdil çok seviyor Fun Car'ı. En çok onunla oynamak istiyor. Oynamak için de konvoydan çıkartmak zorunda kalıyor.
Deniz: Oyun odasındaki konvoyun yanına götürmüş, orada bırakmıştı. Ben sonra aldım buraya getirdim...

Deniz için, oyuncaklarının bir düzeni var.
O düzenin bozulmasından pek hoşlanmıyor Deniz.
Ama İdil en iyi arkadaşı olduğu için.
İdil'e biraz toleranslıyız...

8 Aralık 2015 Salı

Ninnilerin Merdanesi

Ninnilerin merdanesi
Annesinin bir tanesi
Mini mini kızım ninni
Benim güzel yavrum ninni

....

Seslendiren: Mircan Kaya
Kaynak: Bizim Ninniler


Bu ninninin TRT Çocuk'ta görselini izlerden anne ve Deniz'in her zamanki dialogları....

Deniz: "Yavaş" ninni
Anne: Evet "yavaş" ninni çıktı. Ama ben bu ninninin müziğini de, görüntülerini de çok seviyorum.
Deniz: Neden anne?
Anne: Çünkü bu ninninin görüntülerinde annesi alıyor yavrusunu, masmavi bir gülün ortasına koyuyor, sonra hem ninni söylüyor, hem de gül yavaşça sallanmaya başlıyor, minik bebek yumuşacık yatağında huzur içinde uykuya dalıyor...
Deniz: Neden oraya koyuyor?
Anne: Çünkü anneler yavrularının pamuk gibi yumuşacık, sıcacık yerlerde yatmalarını, uyumalarını isterler. Bu yüzden de annesi gülün ortasının pamuk gibi yumuşacık, sıcacık olacağını düşünüyor. Bebeği oraya koyuyor.
(Burada evin içinde fırsat buldukça, anne "aaa Deniz orada yatılır mı hiç, üşüteceksin" şeklinde tepki göstersin ve Deniz'i kucağına alsın diye; bulduğu taş zemin, boş parke üzerine yatmayı oyun haline getirmiş Deniz'e küçük bir mesaj verilir...)
Çünkü anneler hiç dayanamazlar yavrularının sert, soğuk yerlerde yatmalarına. Hani ben de senin yerde, taşın-parkenin üzerinde yatmana hiç dayanamıyorum, hemen seni kucağıma alıyorum ya bu yüzden. Ben de Deniz'in hep pamuk gibi yumuşacık, sıcacık yerlerde yatmasını istiyorum.
Deniz: Neden?
Anne: Çünkü yavrum üşümesin diye. Anneler yavrularının üşümesini hiç istemezler, hiç dayanamazlar. Hemen yavrularını sıcacık sarıp sarmalamak isterler. Sıcacık sarıp sarmalayınca da bebekler huzur içerisinde uyurlar.
Deniz: Bak burada da bebek uyudu...
Anne: Evet mavi gülün ortasında mışıl mışıl uyudu minik bebek...

6 Aralık 2015 Pazar

Siyah Tis Tis...

Deniz'in broşürde görüp de almak istediği lego parçaları...

- Kırmızı orman meyveleri
- Pembe Polis Arabası
- Kahverengi Hamburger
- Siyah Tis Tis

Bugün Lego Discovery Center'da idi anne, baba ve Deniz..

Sonrasında "Siyah Tis Tis" eve geldi, "Kahverengi Tis Tis" ile tanıştılar.

...

3 Aralık 2015 Perşembe

Arı Maya...

Deniz'in sevdiği çizgi filmlerden birisi de Arı Maya...

TRT Çocuk'ta her sabah saat 9.00 civarında;

"İşte rengarenk bir dünya, çiçeklerle dolu bir rüya
 Şimdi kalkmanın zamanı, erkenden kalkıp yol almalı
 İşte bu arı maya, uçuyor hep mutluluğa
 Haydi uç arı maya, neşe getir sen hep kanatlarınla.
 Haydi uç arı maya, neşe getir sen hep biz çocuklara..."

müziği ile başlayan Arı Maya, arkadaşı Arı Willy, yeşil Çekirge ve kırmızı Uğur Böceği'nin maceraları...

Bu hafta pazartesi günü, anne markete uğradığında fark etti ki, Carte Dor üç puding paketi ile birlikte arı maya figürleri hediye ediyor...Hemen bir paket seçip getirdi Deniz'e... Sürpriz figürlerin çıktığı paketi heyacanla açtıklarında içinden çıkan figür yeşil "Çekirge" idi... Sonrasında pudinglerden bir paketi pişirdiler, hatta akşam yemeğinden sonra Deniz de "Hımm, neden daha önce yememişim. Neden daha önce yememişim." diyerek tadına baktı. İki paketi ise anne ile Deniz birlikte dolaba yerleştirdiler.

Ama "Arı Maya" figürü çıkmamıştı... Belki bir dahaki sefere çıkardı. Deniz hatta çıkması muhtemel figürler arasında yer almıyor olsa da kırmızı "Uğur Böceği"nin çıkmasını bekliyordu.

"Arı Maya" figürü çıkmadığı için anne ertesi akşam, salı akşamı marketten bir üçlü puding paketi daha aldı. Belki bu sefer "Arı Maya" figürü çıkardı. "Arı Maya" figürü olmadan olmazdı.

Evde Deniz ile birlikte yine heyecanla paketi açtılar. Bu kez ise "Arı Willy" çıkmıştı... "Arı Willy"nin çıkmasına da çok sevinmişlerdi. Ama "Arı Maya" hala çıkmamıştı. Deniz ve anne Yeşil "Çekirge" ile "Arı Willy"i yanyana Deniz'in oyuncakları arasına yerleştirdiler. Üç puding'i de dolaba koydular. Böylece evde tam beş paket pudingleri oldu. Deniz yine çıkması muhtemel figürler arasında yer almıyor olsa da kırmızı "Uğur Böceği"nin bir dahaki sefere çıkmasını istiyordu. Anne de bir dahaki sefere artık "Arı Maya"nın mutlaka çıkacağını ümid ediyordu.

Perşembe akşamı anne marketten bir üçlü puding paketi daha aldı. Böylece evdeki pudinglerin sayısı sekiz paket olacaktı. Ama "Arı Maya" figürünün artık çıkması lazımdı...

Evde Deniz ile birlikte yine heyecanla açtılar.
Bu keeeeeeeeeeeeeezzzz "Arı Maya" çıkmıştı...
"Arı Maya", "Arı Willy" ve yeşil "Çekirge"...
Anne Deniz'e de söz verdi. Kırmızı "Uğur Böceği"ni de bilgisayardan (internetten) bulup sipariş verecekti. Çünkü kırmızı "Uğur Böceği" çıkması muhtemel figürler arasında maaaleseff ki yer almıyordu.

Ekip şimdilik yüzde yetmiş beş tamamlanmıştı...

İyiki tamamlanmıştı, yoksa evdeki puding paketi sayısı iki basamaklı rakamlara doğru gidiyordu...




Asansörde Kalmış Olabilir...

Anne bugün iş yerinde telefonunun yanından azıcık uzaklaşmıştı. Telefonunu yanına almadan toplantıya gitmişti...

Elif teyze anneye bilgisayardan ulaştı.
Evden Deniz ile Sevdoş aramış, ulaşamayınca merak etmişti.
Sevdoş demişti, anne birazdan arar, toplantıda olabilir, işi çıkmış olabilir...
Ama Deniz annenin asansörde kalmış olabileceğini düşünmüştü.
"Asansörde kalmış olabilir"
"Asansörde kalmış olabilir"

Anne hemen aradı Deniz ile Sevdoş'u, bilgisayardan görünce Deniz ile Sevdoş'un aradığını ve kendisine ulaşamadığını...
Deniz'in de içi rahatladı. Asansörde kalmamıştı anne...


From: Elif .....
Sent: Thursday, December 03, 2015 4:02 PM
To: Nilüfer Uçar
Subject: **

Sevdoş aradıJ merak etmişler seni, çıkınca bir ara istersenJ

2 Aralık 2015 Çarşamba

Ön Kapıdan Bindin Arka Kapıdan İndin...

Deniz legolardan kocaman bir gemi yapmış, banyodan mutfağa geçmek üzere olan anneye sesleniyordu...
"Anne, bu gemi seni mutfağa götürecek, hadi binsene"
Anne bu duruma çok seviniyor, Deniz'e geminin kapısının nerede olduğunu, hemen bineceğini söylüyordu ve Deniz kapıyı gösterdiğinde elini yürüyen bacaklar gibi yaparak, geminin kapısından içeri giriyormuş gibi yapıyordu.

Deniz'in gemisi ile mutfağa giden anne, bu kez yemek hazırlıyordu ki, Deniz bir kez daha anneye seslendi.
"Anne, hadi binsene"
Anne şaşırdı.
Biraz önce gemiye biniyor gibi yapışının üzerinden çok kısa bir zaman geçmişti. "Aaa ben biraz önce gemiye binmiştim" dedi, muhtemelen Deniz'in biraz önceki binişini unutmuş olduğunu düşünerek.
Deniz: Bindin, ama ön kapıdan bindin, arka kapıdan indin, hadi yeniden binsene...

...