"Şemsiyenin Altına Girdik Biz"

Bugün İstanbul yağmurluydu.
Anne, tüm gün, merakla pencereden dışarıya bakan Deniz'e yağmuru anlattı.
"Yağmur; gökyüzünden suların damla damla aşağıya akmasıydı"
Deniz "Şemsiye" kelimesinin anlamını da öğrensin diye dışarıdaki insanları gözlemledi, "Şemsiye" kullananlarını Deniz'e gösterebilmek için.

Sonra akşama doğru Deniz ve anne dışarı çıktılar.
Anneanne ve dede ile buluştular.
Eve dönerken yine yağmur yağıyordu.
Anne, Anneanne ve Deniz'in, şemsiye altında yağmurda yürürken şarkıları şöyle oldu.

"Yağmur yağıyor şıp şıp şıp
  Yağmur yağıyor şıp şıp şıp
  Şemsiyenin altına girdik biz.

  Yağmur yağıyor şıp şıp şıp
  Yağmur yağıyor şıp şıp şıp
  Şemsiyenin altına girdik biz."

Eve döndüklerinde, anne "Şemsiye" dediğinde, Deniz artık anlayıp kapının önündeki "Şemsiye"yi gösterebiliyordu...

Anne bir kez daha gördü ki; yeni bir şey öğretmenin en etkili yöntemlerinden birisi şarkılar aracılığıyla öğretmek, çünkü bu şekilde Deniz'in dikkati annenin öğretmek istediği konuya daha iyi odaklanıyor ve ard arda çok sayıda tekrar ettikleri için pekiştirme de yapmış oluyorlar.